جذب کروم (vi) و توریم توسط زئولیت بعد از تابش گاما

اثر تابش گاما بر ظرفیت جذب و تغییرات ساختاری کلینوپتیلولیت طبیعی و فرم های تبادل یونی شده آن مورد بررسی قرار گرفت. این زئولیت طبیعی به وسیله ی روش های پراش سنجی اشعه ی ایکس(xrd) و فلورسانس اشعه ی ایکس(xrf) بررسی گردید که عمدتاً از کلینوپتیلولیت تشکیل شده است. شکل های اصلاح شده ی پتاسیمی، سدیمی، کلسیمی، سزیمی ونقره زئولیت تهیه گردید و ظرفیت جذبی آن ها برای حذف توریم و کروم (vi) از محلول های آبی تست شد و اثر غلظت اولیه بر روی جذب توریم و کروم (vi) در سیستم ناپیوسته مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. در مورد جذب توریم بیش ترین جذب مربوط به کلینوپتیلولیت کلسیمی بود که مقدار mg/g 7/198 در غلظت ppm 2500 به دست آمد هم چنین بازده جذب برای فرم های سدیمی، سزیمی، نقره، کلسیمی، طبیعی و پتاسیمی در غلظت ppm 3000 به ترتیب برابر 3/56%، 2/63%، 9/62%، 5/68%، 3/54% و 4/61% بدست آمد. میزان جذب کروم برای تمام فرم ها یکسان بود. هم چنین اثر تابش بر ظرفیت جذب کلینوپتیلولیت طبیعی و فرم های اصلاح شده ی آن بررسی گردید. مشاهده شد که تابش گاما تا دز mgy 2 اثری بر ظرفیت جذب و ساختار زئولیت نمی گذارد. مدل های ایزوترم فراندلیچ و لانگ مویر برای تشریح ایزوترم های تعادلی جذب توریم و کروم (vi) مورد استفاده قرار گرفتند که مدل لانگ مویر از تطابق خوبی با داده های آزمایشی برخوردار بود.